Doorgaan naar hoofdcontent

Delhi en Agra

De ervaring van mijn reis door Noord India.

Aankomst in Delhi
Ja toen was het zover. Op naar het noorden om nog  meer van het prachtige India te ontdekken. Het noorden schijnt heel anders te zijn. Ander eten, andere mensen, andere taal, andere kleding. Ik was heel benieuwd. 

Ik hoop dat ik alles kan vertellen en niets vergeet. Ik heb zo veel meegemaakt, maar de hoogtepunten, die zullen er zeker in staan!

Het eerste hotel waar wij zaten was een klein hotel dat in een heel smal steegje van een drukke winkelstraat lag. Erg leuk en goed om in te shoppen. In het hotel zat een reisbureau dat wij om advies vroegen voor een sightseeing in Delhi. Deze meneer had dat wel. Hij kon een privé chauffeur regelen die ons naar alle mooie plekken bracht in 1 dag. Onderweg zou deze meneer uitleg geven over alles wat er te doen. Ja, dat was wel leuk om te doen, maar we verbleven nog een tijdje in Delhi. Als we alles in 1 dag zien, wat gaan we dan met de andere tijd doen. 
Toen kwam het reisbureau met het idee om nog meer te gaan zien in Noord India. In 10 dagen tijd kan je veel meer bekijken dan alleen maar Delhi, Agra en Jaipur. Hij kwam met een schema om naast deze 3 steden ook nog Ranthambore, Udaipur, Jodhpur en Jaiselmar te bekijken. Dit alles in 10 dagen met een privé chauffeur die ons zou rondrijden. 
Na lang denken en het kostenplaatje bekeken te hebben, hebben we ervoor gekozen om dit te doen. Op die manier kan je het meeste uit je reis halen, dachten we. 
Shri Lakshmi Narayan temple
Helaas bleek het te veel te zijn. We hadden geen rekening gehouden met 'de delhi bellie' die wij allemaal hebben gehad. Het eten is anders, er zitten weer andere kruiden in het eten, de hygiëne zal misschien niet optimaal zijn en ziek worden kan snel gebeuren. En dat gebeurde ook. 

Maar bij het begin beginnen. We kregen dus een privé chauffeur die ons door Delhi zou leiden. Hij zou ons naar de mooie plekken brengen en uitleg geven. Na de ontmoeting met onze chauffeur kregen wij niet wat ons was beloofd. De chauffeur sprak nauwelijks Engels waardoor communiceren met deze persoon moeilijk was. Met deze meneer wel Delhi gezien. Eerst naar de Shri Lakshmi Narayan temple geweest. Een van de mooiste tempels die ik gezien heb de afgelopen tijd. Daar kregen wij een voorkeursbehandeling. We moesten namelijk onze schoenen uit en in een kast bewaren. Maar onze schoenen mochten niet bij de schoenen van de Indiase mensen. 'We moesten ergens anders heen waar onze schoenen achter slot en grendel werden opgeborgen. Ook onze telefoon en camera moesten we inleveren. Zo wist men zeker dat er geen foto's gemaakt werden. Achteraf vroeg de bewaker 100 rupees voor het bewaken van de spullen. Maar het was een mooie tempel waar we een rode stip kregen. 

Vervolgens gingen we naar het Red Fort. Dat vond ik erg tegenvallen. We moesten 1000 rupees betalen om erin te mogen en we hoorden van iedereen dat je binnen evenveel zag als erbuiten. Vandaar dat we er een rondje omheen wilde lopen. Het was alleen midden op de dag en bloedheet. Hierdoor hebben we gekozen om ons te laten rond rijden door een riksja fiets. Een hele ervaring was dat midden in het drukke verkeer van Delhi. Niet heel veel gezien van het red fort, vond hem daarom ook niet heel bijzonder denk ik. 
Hymayun tombe

Onze volgende stop was bij de Humayun tombe.  Na de prachtige tempel was dit een nog mooiere tombe. Er waren verschillende graven van belangrijke mensen die daar lagen. Een meneer vertelde dat dit het graf van de Moslim mensen was. Dit komt omdat de persoon die daar begraven ligt, ervoor heeft gezorgd dat het Moslim geloof India heeft veroverd. Vandaar dat zij deze persoon wilden laten voortleven in hen bestaan. Dat hebben ze gedaan door een prachtige tombe te bouwen. 

Daarna was Chandhi Chowk aan de beurt. Een markt in het midden van Delhi. Dit ligt aan een hele grote straat waarbij men allemaal steegjes in kan. In deze stegen wordt 1 product verkocht. Zo hadden we de foodmarket waar we graag heen wilde. Maar men kon ook in een steeg elektronica, sarees, trouwjurken of tassen kopen. Het was heel groot en heel druk. Niet heel prettig om te lopen. Ik vond dit het echte India, er waren ook alleen maar Indiase mensen, maar aan de andere kant was ik ook heel erg op de hoedde voor zakkenrollers. We zijn helaas niet bij de foodmarket aangekomen. 

India Gate
Toen werd het donker en gingen we naar een tempel om te eten. Dit was een tempel van het Sikh geloof. Ik had daar nog nooit van gehoord. Dit geloof accepteert het bestaan van alle geloven en tolereert geen bevooroordeling of onderdrukking op basis van godsdienst, kaste, kleur, geloofsbelijdenis, ras en/of sekse. Ook hiervan was ik weer onder de indruk. Het leuke was dat er een meneer met dit geloof naar ons toe kwam om ons een rondleiding over het terrein te geven. Hij vertelde dat het eten wat geserveerd werd, voor thuis- en dakloze was. Wij mochten aansluiten. Hebben besloten dat niet te doen omdat ze het beter voor die mensen kunnen besteden. 

De volgende dag zouden we naar onze volgende bestemming gaan: Agra. Wij wilde dit niet doen met de chauffeur die niet goed Engels kon. Dus stond er de volgende de dag een aardige andere Indiase chauffeur voor ons klaar. Deze meneer was heel enthousiast en begreep wat wij wilde. Hij vroeg wat wij allemaal hadden gezien. Hij vertelde ons dat er nog zo veel meer was in Delhi en reed naar de plekken die wij gemist hadden zoals het huis van de president, India Gate en de Akshardham tempel. Alle drie super mooie dingen waar we even snel een kijkje gingen nemen. De laatste dag hebben we over in Delhi, op die dag willen we deze plekken wat beter gaan bekijken. 
De bruiloft 

Het was heel fijn dat deze chauffeur met ons mee dacht. De Taj Mahal stond namelijk op de planning, maar hij zei dat deze in de ochtend het mooiste en het rustigste was. Vandaar dat hij op deze dag alleen de baby Taj (een kleine versie van de Taj Mahal) heeft laten zien aan ons. Eenmaal in het hotel werd er een feest in de tuin opgebouwd. Na wat navraag zou er een bruiloft komen, en dat hebben we gemerkt. We hadden een balkon en vanuit daar hadden we perfect zicht op de bruiloft. Heel mooi hoe het was aangekleed. Ineens kwamen er allerlei trommels en een paard in beeld. Daarop zat de bruidegom die een heel ritueel volgde. Wij waren met z'n 5en aan het kijken op het balkon toen er ineens mannen naar boven riepen dat we mochten komen. We mochten van dichtbij bekijken hoe de bruiloft in zijn werking ging. Erg leuk en mooi om te zien hoe de Indiase mensen dat doen. Volgens hun was dit een van de grotere bruiloften van India, dat had te maken met de manier van vieren. Nog lekker staan dansen daar, haha heel leuk!

De volgende ochtend weer vroeg uit de veren om de Taj Mahal te zien. En ik vond het erg mooi. Jammer dat hij voor een deel in de stijgers stond, maar ja we kunnen niet alles hebben. Er was een gids om ons alle ins en outs te vertellen over dit bijzondere gebouw. Ik zal het hele verhaal achter wegen laten, dan ben ik nog even aan het typen. 

Toen vertrokken we naar Jaipur. De pink city. Helaas weinig van gezien. Dit komt doordat ik erg veel last kreeg van mijn gezondheid. Ik heb in het hotel gelegen en kon niets van de bezienswaardigheden in Jaipur zien. Ook Bo lag ziek op bed. Later kregen de andere reizigers ook last van een 'Delhi Belly'. Waardoor dit is gekomen weten we niet. Maar dat het erg vervelend was, was zeker. Ik heb mij de afgelopen weken ook veel last gehad van het eten hier in India. Maar op deze manier had ik het nog niet gehad, dit was veel hardnekkiger. Zeker omdat we het alle 5 hadden, besloten we om naar het ziekenhuis te gaan. De chauffeur bracht ons daar heen en zei dat we niets hoefden te betalen. Ik dacht, we zien het wel. Als ik maar iets krijg om het te stoppen. Ondertussen was Tamara, een vriendin van Bo, helemaal niet lekker geworden en werd op een 'brancard' gelegd. Zij kreeg een aantal injecties terwijl wij aan het wachten waren. Tijdens het wachten kwam er nog een dode meneer op een brancard langs. Dat kon allemaal. Het was namelijk een gemeente ziekenhuis die iedereen de kans geeft om naar het ziekenhuis te komen als er wat nodig is. Vandaar dat er niets betaalt hoefde te worden. Maar of het nou z'n goed ziekenhuis was, ik weet het niet. Maar we kregen wat medicijnen en konden op naar de volgende stad. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

De tweede week

Een week achter de rug met dubbele gevoelens. Maandags hadden we een lunch die erg pittig was. Mijn maag vond het net even te veel van het goede en ik ben de hele week ziek geweest. De eerste twee dagen op bed blijven liggen en daarna wel met de jongens activiteiten gedaan. Vanaf vrijdag ging het stukken beter. Omdat ik mij een beetje op de achtergrond hield, was ik veel aan het observeren. Er vielen een aantal dingen op; zoals hoe de kinderen en leiding drinken. Zij doen dat niet met de beter naar de mond toe, maar ze gieten het water (wat ze het meeste drinken) in hun mond. Verder zijn er nog meer dingen die mij verbazen. Indiase mensen zeggen geen ja, maar gaan met hun hoofd een aantal keer heen en weer. Nu ben ik erachter dat het ja betekent, maar in het begin dacht ik dat ze steeds nee bedoelde. Er verwarrend als je dat niet weet. Verder lopen er kippen, eenden, hanen, muizen en eekhoorns rond over het terrein waar de kinderen voetballen en spelen. De kippen zijn nuttig, omdat z

Het is bijna zo ver

Jaaaaa, over een paar dagen is het zo ver. Woensdag vlieg ik naar het verre Azië om stage te gaan lopen in India. Super spannend allemaal. Via deze weg wil ik jullie op de hoogte houden van mijn avontuur en belevenissen. Tot over een paar dagen

Laatste loodjes

Het is vandaag 23 juni 2017. Over 2 weken zit ik in het vliegtuig naar huis. Dan zit mijn avontuur erop. Ik ben 5 maanden van huis weg geweest. Heb 5 maanden veel geleerd over mijzelf en over wie mijn vrienden zijn. Ik heb 5 maanden mogen genieten van India, de cultuur, de mensen, het eten en het weer. Het voelt al alsof ik aan het afronden ben hier, terwijl ik nog 13 dagen heb. Maar vandaag heb ik er al 134 dagen opzitten. Wat zijn dan die 13 dagen, helemaal niets. Ik ben ook aan het afronden omdat ik net mijn school heb afgerond. Mijn stage is behaald, jeeeeej. Dat is ook waar ik de afgelopen tijd mee bezig ben geweest. Ik ben hier zo veel te weten gekomen over mijzelf en de wereld. Ben ook wel nieuwsgierig geworden naar de wereld. Nu is het tijd om extra te gaan genieten. Geen verplichtingen meer, het harde werken is beloond. Ik kan nu de laatste 13 dagen gaan doorbrengen met mijn kleine aapjes die het super leuk vinden om allerlei activiteiten te doen. Die activiteiten ga ik